استراتژی 2023 IMO در مورد کاهش انتشار گازهای گلخانه ای از کشتی ها؛ گیتا یوسفی

سازمان بین المللی دریانوردی (IMO) نقش مهمی در تلاش جهانی علیه تغییرات آب و هوا ایفا می کند. تعهد این سازمان به حمایت از هدف 13 توسعه پایدار سازمان ملل متحد به انجام اقدامات فوری برای مبارزه با تغییرات اقلیمی و تأثیرات آن کمک می کند. هدف IMO از طریق اقدامات نظارتی و رویکردهای نوآورانه کاهش انتشار گازهای گلخانه ای ناشی از کشتیرانی بین المللی، افزایش بهره وری انرژی و ترویج پذیرش فناوری های انرژی پاک در سراسر بخش دریایی است.

در سال 2018، سازمان بین المللی دریانوردی (IMO) یک استراتژی اولیه را با هدف کاهش انتشار گازهای گلخانه ای (GHG) از کشتی ها تصویب کرد. این استراتژی چشم انداز و تعهد IMO را برای کاهش قابل توجه انتشار گازهای گلخانه ای از کشتیرانی بین المللی، با هدف نهایی حذف تدریجی آنها در اسرع وقت، ترسیم می کند.این استراتژی شامل چندین هدف کلیدی است:

–کاهش انتشار: تعیین اهداف برای کاهش انتشار سالانه گازهای گلخانه ای از حمل و نقل بین المللی حداقل تا سال 2050 در مقایسه با سطوح سال 2008، با تلاش برای حذف کامل آنها.

– بهره وری انرژی: ترویج توسعه و پذیرش فناوری ها و شیوه های کارآمد انرژی در صنعت دریایی.

–پشتیبانی و نوآوری: تشویق به تحقیق و توسعه در مورد سوخت‌های جدید و طرح‌های کشتی با انرژی کارآمد. همکاری جهانی: حصول اطمینان از اینکه همه کشورهای عضو و صنعت کشتیرانی جهانی با هم برای رسیدن به این اهداف مشترک همکاری می کنند. این استراتژی اولیه گامی حیاتی در پرداختن به اثرات زیست‌محیطی کشتیرانی است و با تلاش‌های جهانی گسترده‌تر برای مبارزه با تغییرات اقلیمی هماهنگ است.

در اکتبر 2018، در جلسه 73 کمیته حفاظت از محیط زیست دریایی (MEPC)، سازمان بین المللی دریانوردی (IMO) یک برنامه پیگیری را تصویب کرد. این برنامه به عنوان یک ابزار برنامه ریزی برای کمک به دستیابی به اهداف و جدول زمانی تعیین شده در استراتژی اولیه IMO در مورد کاهش انتشار گازهای گلخانه ای از کشتی ها تا سال 2023 طراحی شده است.

استراتژی اولیه نقاط عطف و اهداف خاصی را برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای مشخص کرده است و برنامه پیگیری یک رویکرد ساختاریافته برای دستیابی به این اهداف ارائه می دهد. علاوه بر این، استراتژی اولیه شامل طرحی برای اتخاذ یک استراتژی بازنگری شده تا سال 2023 بود که منعکس کننده پیشرفت های انجام شده، ترکیب داده ها و بینش های جدید و تعیین اهداف و اقدامات به روز شده برای ادامه کاهش انتشار گازهای گلخانه ای از کشتیرانی بین المللی است. این تضمین می کند که تلاش های IMO پویا و پاسخگو به چالش های در حال تحول تغییرات آب و هوایی است.

در ژوئیه 2023، در خلال جلسه 80 کمیته حفاظت از محیط زیست دریایی (MEPC)، سازمان بین المللی دریانوردی (IMO) استراتژی 2023 IMO در مورد کاهش انتشار گازهای گلخانه ای از کشتی ها را تصویب کرد.این پذیرش در راستای برنامه توافق شده اقدامات پیگیری بود که در سال 2018 ایجاد شد. استراتژی 2023 مبتنی بر استراتژی اولیه است و شامل اهداف و اقدامات افزایش یافته برای کاهش بیشتر انتشار گازهای گلخانه ای از کشتیرانی بین المللی است. استراتژی جدید اهداف بلندپروازانه ای مانند کاهش شدت کربن حمل و نقل بین المللی به میزان حداقل 40 درصد تا سال 2030 و ترویج جذب فناوری ها و سوخت های گازهای گلخانه ای صفر یا نزدیک به صفر را تعیین می کند.همچنین هدف آن حذف تدریجی انتشار گازهای گلخانه ای ناشی از حمل و نقل در اسرع وقت، مطابق با اهداف دمایی بلندمدت توافق پاریس است.

استراتژی 2023 IMO GHG چارچوبی جامع است که برای کشورهای عضو طراحی شده است و چشم انداز روشنی را برای آینده کشتیرانی بین المللی شرح می دهد. اهداف بلندپروازانه ای را برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای تعیین می کند و اصولی را که باید این تلاش ها را هدایت کند، ترسیم می کند. این استراتژی شامل اقدامات میان‌مدت و بلندمدت می‌شود که با جدول‌های زمانی بالقوه و ارزیابی اثرات آن‌ها بر کشورهای مختلف تکمیل می‌شود.

علاوه بر این، این استراتژی موانعی را که ممکن است مانع پیشرفت شوند را شناسایی می کند و اقدامات حمایتی را برای غلبه بر آنها پیشنهاد می کند. این شامل تلاش‌هایی مانند ظرفیت‌سازی، همکاری فنی و تحقیق و توسعه (R&D) می‌شود تا اطمینان حاصل شود که همه کشورهای عضو ابزار و دانش لازم برای دستیابی به اهداف تعیین‌شده را دارند. در اصل، هدف این استراتژی ایجاد یک رویکرد جهانی منسجم و مشترک برای کاهش قابل توجه انتشار گازهای گلخانه ای از صنعت حمل و نقل است.

استراتژی 2023 IMO GHG اهداف بلندپروازانه ای را برای کاهش شدت کربن در حمل و نقل بین المللی تعیین می کند. به طور خاص، هدف آن کاهش انتشار CO2 در هر واحد کار حمل و نقل تا سال 2030 در مقایسه با سطوح قبلی حداقل به میزان 40 درصد است. این بدان معنی است که کشتی ها باید در نحوه استفاده از سوخت بسیار کارآمدتر شوند و برای هر تن محموله ای که حمل می کنند CO2 کمتری منتشر کنند.

علاوه بر این، این استراتژی هدفی را برای اتخاذ فناوری‌ها و منابع انرژی دوستدار محیط زیست معرفی می‌کند. تا سال 2030، حداقل 5٪ (با هدف 10٪) از انرژی مورد استفاده در کشتیرانی بین المللی باید از سوخت ها یا منابع انرژی با انتشار گازهای گلخانه ای صفر یا نزدیک به صفر، یا  فناوری‎هایی در این راستا تامین شود. نوآوری هایی مانند  استفاده  ازسوخت های تجدیدپذیر یا سیستم های پیشرانه پیشرفته صنعت دریانوردی را به سمت عملیات پاک تر و پایدارتر سوق می دهد.

استراتژی 2023 IMO GHG به صراحت به ادامه تلاش ها برای حذف تدریجی انتشار گازهای گلخانه ای (GHG) اشاره می کند. این تعهد با چشم انداز کلی استراتژی مطابقت دارد و با اهداف  ماده 2 موافقتنامه پاریس سازگار است.  براین اساس، IMO قصد دارد در تلاش جهانی برای محدود کردن افزایش دمای جهانی به کمتر از 2 درجه سانتیگراد بالاتر از سطح قبل از صنعتی شدن، و پیگیری تلاش‌ها برای محدود کردن افزایش دما به 1.5 درجه سانتیگراد کمک کند. این همسویی تضمین می کند که بخش دریایی نقش خود را در دستیابی به اهداف اقلیمی گسترده تر تعیین شده توسط جامعه بین المللی ایفا می کند

استراتژی 2023 IMO GHG شامل موارد زیر است:

چشم انداز

سازمان بین المللی دریانوردی (IMO) در ماموریت خود برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای (GHG) از کشتیرانی بین المللی ثابت قدم است. آنها فوریت این کار را تشخیص می دهند و در حال تلاش برای حذف تدریجی این انتشارات در سریع ترین زمان ممکن هستند. اما آنها فقط بر جنبه زیست محیطی تمرکز نمی کنند – آنها همچنین متعهد هستند که این انتقال عادلانه باشد. این بدان معناست که در حالی که آنها برای فناوری‌ها و شیوه‌های پاک‌تر تاکید دارند، همچنین می‌خواهند اطمینان حاصل کنند که همه ذینفعان، از جمله آن‌هایی که در مناطق در حال توسعه هستند، به طور عادلانه از تغییرات سود می‌برند. هدف IMO ایجاد تعادل بین فوریت اقدامات اقلیمی با نیاز به عدالت و حمایت در سراسر صنعت کشتیرانی جهانی است

سطوح بلندپروازی

استراتژی 2023 IMO GHG اهداف بلندپروازانه ای را برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای (GHG) در بخش حمل و نقل بین المللی تعیین می کند. تاکید می کند که نوآوری های تکنولوژیکی و اتخاذ سوخت های جایگزین و منابع انرژی در سراسر جهان برای دستیابی به این اهداف ضروری است. استراتژی تشخیص می دهد که دستیابی به این جاه طلبی ها مستلزم ارزیابی و به روز رسانی مستمر است.

برای ردیابی پیشرفت، این استراتژی مستلزم بررسی منظم است. این بررسی‌ها باید برآوردهای به‌روز شده از انتشار گازهای گلخانه‌ای، گزینه‌های جدید برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای در صنعت کشتیرانی و آخرین گزارش‌های هیئت بین‌دولتی تغییرات آب و هوایی (IPCC) را در نظر بگیرند. علاوه بر این، موجودی‌ها و مطالعات آتی GHG IMO نیز مورد بررسی قرار خواهند گرفت. هدف همه این تلاش‌ها ارزیابی میزان پیشرفت این بخش به سمت هدف نهایی دستیابی به انتشار گازهای گلخانه‌ای به صفر خالص در کشتیرانی بین‌المللی است

هدف استراتژی 2023 IMO کاهش انتشار گازهای گلخانه ای ناشی از حمل و نقل بین المللی است. برای انجام این کار به طور موثر، استراتژی شامل سطوح خاصی از جاه طلبی و نقاط بازرسی است که برای اندازه گیری پیشرفت استفاده می شود. یکی از جنبه‌های کلیدی که این پست‌های بازرسی در نظر می‌گیرند، انتشار گازهای گلخانه‌ای سوخت‌های دریایی است.

“ “well-to-wake“” به کل انتشار گازهای گلخانه ای تولید شده در کل چرخه حیات سوخت های دریایی، از تولید (well) تا مصرف نهایی (wake) اشاره داردو استخراج، پردازش، حمل و نقل و احتراق سوخت است.

IMO برای استاندارد کردن نحوه اندازه‌گیری و ارزیابی این آلاینده‌ها، دستورالعمل‌های مربوط به چرخه حیات شدت گازهای گلخانه‌ای سوخت‌های دریایی (دستورالعمل‌های LCA) را توسعه داده است. با پیروی از این دستورالعمل‌ها، این استراتژی تضمین می‌کند که تلاش‌های کاهش آلاینده‌ها جامع هستند و تأثیر زیست‌محیطی واقعی سوخت‌های دریایی درک شده و به حداقل می‌رسد.

 

علاوه بر این، استراتژی تاکید می کند که این تلاش ها نباید فقط انتشار گازهای گلخانه ای را از بخش دریایی به سایر بخش ها منتقل کند. هدف دستیابی به کاهش واقعی در انتشار گازهای گلخانه ای در کل سیستم انرژی کشتیرانی بین المللی و حفظ رویکردی جامع برای مبارزه با تغییرات آب و هوایی است.

سطوح بلندپروازی استراتژی GHG 2023 IMO به شرح زیر است:

شدت کربن کشتی ها: هدف از این کار کاهش شدت کربن (میزان CO2 منتشر شده در واحد انرژی) از کشتی ها است. این کار با افزایش بهره وری انرژی کشتی های جدید، بررسی و تقویت الزامات طراحی برای بهره وری انرژی انجام می شود.

شدت کربن در حمل و نقل بین المللی: هدف در اینجا کاهش انتشار CO2 به ازای هر واحد کار حمل و نقل (به عنوان مثال، CO2 منتشر شده در هر تن مایل) در سراسر کشتیرانی بین المللی تا سال 2030، در مقایسه با سطوح سال 2008، حداقل 40 درصد است.

جذب فناوری‌های انتشار گازهای گلخانه‌ای صفر یا نزدیک به صفر: تا سال 2030، هدف استراتژی این است که حداقل 5٪ (تلاش برای 10٪) از انرژی مورد استفاده در کشتیرانی بین‌المللی از فناوری‌های انتشار گازهای گلخانه‌ای صفر یا نزدیک به صفر، سوخت‌ها، منابع انرژی تولید شود. .

انتشار گازهای گلخانه ای خالص صفر از حمل و نقل بین المللی: هدف نهایی رسیدن به انتشار گازهای گلخانه ای خالص تا سال 2050 یا حدود آن است. این به معنای رسیدن به اوج انتشار گازهای گلخانه ای از حمل و نقل بین المللی در اسرع وقت و سپس کاهش آنها به صفر خالص با در نظر گرفتن شرایط مختلف است. .این هدف با اهداف بلندمدت دمایی تعیین شده توسط توافقنامه پاریس همسو است.

 

در اصل، این سطوح از جاه طلبی، نقشه راهی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و حرکت به سمت شیوه های حمل و نقل پایدارتر، با بهره گیری از پیشرفت های تکنولوژیکی و سوخت های جدید فراهم می کند.

استراتژی 2023 IMO GHG گامهای زمانی را برای هدایت کشتیرانی بین المللی به سمت انتشار گازهای گلخانه ای خالص صفر تعیین می کند:

تا سال 2030: هدف کاهش مجموع انتشار گازهای گلخانه ای سالانه از حمل و نقل بین المللی حداقل 20 درصد با هدف 30 درصد در مقایسه با سطوح در سال 2008 است. .

تا سال 2040: هدف جاه‌طلبانه‌تر می‌شود و هدف آن کاهش انتشار کل سالانه گازهای گلخانه‌ای حداقل 70 درصد با آرزوی رسیدن به 80 درصد در مقایسه با سطوح سال 2008 است. این هدف بلندمدت بخشی از چشم انداز بزرگتر برای کاهش شدید انتشار و حرکت به سمت انتشار گازهای گلخانه ای خالص صفر از حمل و نقل بین المللی است.

این گام‎ها اهداف روشن و قابل اندازه‌گیری را برای صنعت فراهم می‌کنند و به اطمینان از پیشرفت به روشی ساختاریافته و پاسخگو کمک می‌کنند. در عین حال  نشان دهنده تعهد قوی IMO به همسویی با اهداف جهانی آب و هوا و ایجاد آینده ای پایدار برای کشتیرانی بین المللی هستند.

نکته: توافقنامه پاریس یک معاهده بین المللی در مورد تغییرات آب و هوایی بود که در سال 2015 توسط کشورهای عضو کنوانسیون چارچوب سازمان ملل متحد در مورد تغییرات آب و هوا (UNFCCC) مورد توافق قرار گرفت. این به طور رسمی در سال 2016 اجرایی شد. هدف اصلی این توافق تقویت واکنش جهانی به تغییرات آب و هوایی از طریق نگه داشتن افزایش دمای جهانی در این قرن بسیار کمتر از 2 درجه سانتیگراد بالاتر از سطوح پیش از صنعتی است. علاوه بر این، هدف آن افزایش تلاش‌ها برای محدود کردن افزایش دما تا 1.5 درجه سانتی‌گراد است.

اگرچه موافقتنامه پاریس به طور خاص به کشتیرانی بین المللی نمی پردازد اما IMO به عنوان نهاد نظارتی این صنعت، متعهد به کاهش انتشار گازهای گلخانه ای ناشی از حمل و نقل بین المللی است و تلاش‌های IMO با اهداف گسترده‌تر توافق‌نامه پاریس برای مبارزه مؤثر با تغییرات اقلیمی هماهنگ است.

IMO از طریق MEPC به کار بر روی اصلاح دستورالعمل ها و اجرای مقررات ادامه می دهد.

اجرای استراتژی اولیه IMO GHG 2018

استراتژی اولیه IMO GHG در سال 2018 شامل مجموعه ای از اقدامات کوتاه مدت برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای بود که قرار بود بین سال های 2018 و 2023 توسط کمیته حفاظت از محیط زیست دریایی IMO (MEPC) نهایی و مورد توافق قرار گیرد.

در ژوئن 2021، در طول جلسه 76 MEPC، یک اقدام کوتاه مدت کاهش گازهای گلخانه ای از طریق اصلاحات ضمیمه VI MARPOL، که یک معاهده بین المللی متمرکز بر جلوگیری از آلودگی کشتی ها است، به تصویب رسید. این اقدام که در نوامبر 2022 اجرایی شد، الزامات فنی و عملیاتی اجباری را ترکیب می کند. هدف آن کاهش شدت کربن در حمل و نقل بین المللی تا سال 2030 حداقل 40 درصد در مقایسه با سطوح در سال 2008 است.

این الزامات تا 1 ژانویه 2026 برای ارزیابی اثربخشی آنها و انجام هرگونه تعدیل لازم برای اطمینان از دستیابی به اهداف کاهش هدف بررسی می شود. این فرآیند بررسی بخشی از تلاش‌های جاری برای کاهش اثرات زیست‌محیطی صنعت کشتی‌رانی است.

اجرای مؤثر استراتژی 2023 IMO GHG از همه کشتی‌ها می‌خواهد که بدون توجه به پرچم، اقدامات اجباری را اجرا کنند.

مطابق با جدول زمانی و برنامه کاری تعیین شده در استراتژی IMO برای توسعه اقدامات میان مدت و بلند مدت برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای (تصویب شده در MEPC 76)، مجموعه جامعی از اقدامات باید تدوین و نهایی شود. . این مجموعه شامل:

موارد فنی: این شامل ایجاد یک استاندارد سوخت دریایی مبتنی بر هدف است که به تدریج شدت GHG سوخت های دریایی را کاهش می دهد. اساساً، اهداف خاصی را برای کاهش ردپای کربن سوخت های مورد استفاده در کشتیرانی تعیین می کند.

موارد اقتصادی: این موضوع حول مکانیزم قیمت گذاری انتشار گازهای گلخانه ای دریایی متمرکز است. با تعیین قیمت برای انتشار گازهای گلخانه ای، هدف این استراتژی ایجاد انگیزه های مالی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای است.

عناصر اقتصادی بالقوه به طور کامل بر اساس معیارهای خاص در طی یک ارزیابی تاثیر جامع ارزیابی خواهند شد. هدف تسهیل نهایی کردن مجموعه کامل اقدامات است.

علاوه بر این، این استراتژی هم افزایی های بالقوه را با اقدامات موجود، مانند شاخص شدت کربن (CII) بررسی خواهد کرد. این هم افزایی ممکن است شامل مشوق هایی برای بهبود بهره وری انرژی و اتخاذ شیوه های عملیاتی بهتر در صنعت کشتیرانی یا سایر فناوری ها برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای از کشتی ها باشد. این یک رویکرد منسجم را برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در سراسر صفحه تضمین می کند.

دیگر اقدامات منتخب کاهش میان مدت GHG عبارتند از:

.1 دبیرخانه برای انجام برآوردهای سالانه انتشار گازهای گلخانه ای IMO و شدت کربن با استفاده از داده های موجود از DCS IMO و سایر منابع مرتبط. و سایر مطالعات برای اطلاع رسانی تصمیمات سیاستی:

.2 توسعه یک مکانیسم بازخورد برای ایجاد امکان جمع آوری و به اشتراک گذاری درس های آموخته شده در مورد اجرای اقدامات از طریق تبادل اطلاعات احتمالی در مورد بهترین عملکرد.

.3 توسعه بیشتر دستورالعمل های LCA.

.4 انجام یک ارزیابی نظارتی از جنبه های ایمنی مرتبط با کاهش انتشار گازهای گلخانه ای مطابق با این استراتژی و تهیه نقشه راه برای حمایت از تحویل ایمن استراتژی.

.5 در نظر گرفتن و تجزیه و تحلیل اقدامات برای رسیدگی به انتشار متان و اکسید نیتروژن و افزایش بیشتر اقدامات برای رسیدگی به انتشار ترکیبات آلی فرار.

.6 انگیزه برای اولین محرک ها برای توسعه و استفاده از فناوری های جدید.

7. بررسی و تجزیه و تحلیل اقداماتی برای تشویق توسعه‌ها و فعالیت‌های بندری در سطح جهانی برای تسهیل کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از کشتیرانی، از جمله تامین برق کشتی و ساحل/خشکی از منابع تجدیدپذیر، زیرساخت‌ها برای حمایت از عرضه سوخت‌های انتشار گازهای گلخانه‌ای صفر یا نزدیک به صفر و / یا منابع انرژی، و برای بهینه سازی بیشتر زنجیره لجستیک و برنامه ریزی آن، از جمله بنادر.